Lorelei festival

29-8-1019

Lorelei... alweer 4 dagen terug van dit prachtige (vrouwen)festival, voelt het nog steeds dichtbij. Ik maak de balans op, schrijf over nieuwe inzichten en inspiratie en bereid me voor op een nieuw werk- en schoolseizoen. En mijmer nu en dan nog over deze festivaldagen… rijk en vol waren ze. Vol mooie, dierbare ontmoetingen. Vol groei, verbinding, plezier, zenuwen (ik gaf er voor het eerst een workshop en ochtendmeditatie), vrijheid, knuffels, zachte tranen, diepe angsten, grote vreugde. Vol heling en herkenning en spiegels. Vol sterren & kou & hitte & zon. Vol magische stemmen en dienst weigerende apparatuur.

En vol moed. Moed om te durven leven wie je werkelijk bent, je waarheid te spreken, jezelf te laten zien zowel in je diepste kwetsbaarheid als in je grootsheid. Daarin ontvangen te worden en te ontdekken dat de ander blijft (“ik vertel je dit, en je kijkt me nog steeds aan? Je rent niet weg maar blijft?” – “ja. Ik blijf. No matter what. Sterker nog: laat me je in liefde omarmen”). Geraakt ben ik, door de moed van mede-deelneemsters, van mede-workshopgeefsters, marktvrouwen, performers… en ja, ook door de moed in mijzelf. En jij, daar, jij die worstelt met jezelf of die bepaalde stukken in jezelf niet kunt omarmen… fluister je woorden in de wind en geef ze mee… laat ze los… ik zal ze ontvangen en je omarmen in liefde. Echt. In real life? Neem dan even contact met me op ;-).

Thu, 29 August