Ruw en dor was haar keel. Ze fluisterde haar woorden in de wind. Ze schreef stukjes waarheid her en der op verloren rakende papiertjes. Ze hield haar verlangens naar een magische en vrije wereld in toom met donkere chocola en brandende kaarsen en bosgroene thee, wonderlijke boeken en af en toe een wandeling onder de volle maan. Ze probeerde haar werk aan te passen op de ontzielde wereld die ze om zich heen zag. Ze gaf slechts een fractie van wie ze was en wat ze kon.

Wie was zij? Wie is zij? Was zij mij? Is zij jou? Is zij ons of zijn wij haar?

De aarde, de aarde, zij wacht. Zij wacht op haar, haar dochter. Ze laat het gras kriebelen onder haar blote voeten en roept haar. Ze laat plots de wind waaien en blaast haar haren wild om haar heen. “Ik kom, moeder, ik kom…”. Maar steeds weer, steeds weer, zakt het weten naar de achtergrond van haar dagelijks bizarre bestaan, rijgen de dagen zich aaneen met slechts vonkjes van vuur en verdwijnt haar energie. En de moeder roept, steeds harder… En haar ziel roept, steeds harder…

En dan opeens danst zij weer met trommelende voeten en losse heupen en zwierende armen, voelt zij de wind en de aarde en het water en het vuur en de sterren en de ziel van alles. Het is zo groot, het is zo diep en waar o waar zijn haar krachten gebleven? Waar ooit in verre verledens en andere tijden, liet zij haar krachten achter, haar heldere gaven en weten en haar alles?

Oh dochterlief, alles is er nog. Alles. Open en geef je over en twijfel nooit meer. Laat je zakken op de zwoele aarde en herinner je. Herinner je. Sta dan op en dans een nooit stoppende dans. Schrijf je woorden. Zing je lied. Deel je gaven.

Is zij mij? Ben jij haar? Waarin houden wij elkaar?

De tijden schudden en trillen en alles beweegt. En zij staat daar met haar perkamentrol en doopt haar pen in de inkt. De pen vliegt net als de tijd en alles cirkelt als de meeuw en de zee. Waar kunnen haar wetende woorden heen en met welk doel worden zij geschreven? Maar het doel is ondergeschikt aan het verlangen en het Eeuwige zal zorgen dat alles komt waar het zijn moet.